ගාඩර් එක උඩදී

A /L වලට තෝරගත්තු විෂය මාලාව උනේ වානිජ්‍යය, පවුද්ගලික පන්ති ගියේ බණ්ඩාර දිසානායක, අරුණ රාජමන්ත්‍රී, සිසිර ජයකොඩි ගුරු පියවරුන්ගේ එකතුවක් උන මොන්ටාන (පසුව නැනික්). සතියේ එක දවසකින් (සෙනසුරාදා) විෂය හතරම උදේ 8 - හවස 5 වනවිට අවසන්. පන්තිවල අතිම පේළිවල ඉඳ ගන්න එක ගුරු උදහසට ලක්වෙන නිසා (එකෙක් වැරද්දක් කරලා සර්ලට ඒකව අහු නුනොත් අන්තිම පේලි ගණනාවක් එළියේ/ගෙදර) මැදට වෙන්න තමයි සෙට් එකම ඉඳ ගන්නේ, දවසේ හොඳම හරිය දවල් කෑමෙන් පස්සේ 1-3 ගෙවන එක, පොත උඩ පෑන තියාන, මුණ පහතට හරවා ගත්තම (අපි එහෙමයි සර්ලව රැවැට්ටුවේ, එත් අන්තිමට රිසල්ට් එන්නේ සර්ගේ නෙවෙයි අපේ කියල දැනගත්තත් නිදිමතට ඒ සිතුවිලි පරාදයි) අනෙක් පැත්තේ එකා කකුලට පාරක් දීල අදිනකන් නිදි තමයි.

ගොඩක් වෙලාවට කලේ, ලන්ච් බ්රේක් එකේදී කතා වෙනවා "ෆන්" එකක් ගන්න විදිය අනික් උන් නිදිමතනම් විතරක් සෙට් වෙනවා නැත්නම් තමන්ගේ පාඩුවේ ඉගෙන ගන්නවා. ගොඩක් වෙලාවට කලේ සර්ලට යවන "චීට්" අපි බලනවා ඒවායින් ගන්න පුළුවන් අතල් එකක් තියේනම් ඒක ගන්නවා, චිට් එවපු උන්ට නොතේරෙන්න. තව විදියක් තමයි අපිට සමාන්තරව පේළියක ඉන්න වැඩිපුර වටපිට බලන ගෑල්ලමෙක් දිහා කීප සැරයක් බලනවා සමහරු ඔරවනවා, තව සමහරු හිනා වෙනවා. සමහරවිට එයෑයිලත් ඒ අතල් එකම අපෙන් ගත්ත වෙන්නත් පුළුවන් (මේවයින් හිතට වැදුණු සහ දන්නා කියන උන් මාර්ගෙන් හොයල බලපු අවස්ථාත් තිබුන). "සමනල්ලු" වගේ කොමල පාල විනෝද උන අවස්ථාත්, ඒවා දුරදිග ගියාම ඒක ස්ටේෂමට, ට්‍රෙන් එකට විතරක් නෙවෙයි ගමේ බස් එකටත් ගෙනාපු අවස්ථා තියෙනවා. කලාතුරකින් වෙනස් විදියේ දෙයක් කරනවා ඒ අර කලින් කියපු ලන්ච් බ්රේක් එකේ කතා උන විදියට.

අපිත් එක්ක හිටිය ගමේ ඉස්කෝලෙන් අඋට් වෙලා ගියපු, අපිට වඩා අවුරුදු දෙකක් වැඩි ගමේදී අපි අය්යා කියපු එකෙක්. තුන්වෙනි පාර එක්සැම් කරන්න සෙට් වෙලා මේ වෙනකොට අපි උට කිව්වේ මචං. පොර හිටියේ නිතරම අපිට පිටිපස්සේ පේලියේ. දවසක් ලන්ච් බ්රේක් එකේදී මේක කිව්වා අපේ එකෙක් නිතරම එකම කෙල්ලක් දිහා බලනවා, ඒ කෙල්ලත් මුගේ දිහා බලනවා කියල. ඉතින් ඔන්න එදා දවසේ 1-3 ගෙවන්න වගේම හවස්වරුවේම අතල් ගන්න පුළුවන් ගේමක් සෙට් කලා.

මෙහෙමයි, අය්යා මචංගේ අත් අකුරු ලස්සනයි, අනික අපේ එකා අපේ අත් අකුරු අඳුරනවා. ඉතින් අය්යා මචං චිට් එකක් ලිව්වා, සාමාන්යෙන් චිට් එකක් දෙන එකා කියන්නේ "මේක ඉස්සරහට යවපන්" කියලනේ මේ චිට් එක "මචං උඹට" කියල තමයි අපේ එකාට දුන්නේ, මු ඒක බලනවා අපි දේශනෙට සමවැදිලා. ක්ලාස් ඒක ඉවරුනගමන් අපේ එකා කියපි "මචං අද පහයි කාලෙ (ට්‍රෙන් එක) නොයා පහයි තිස්පහේ යමුද?" අපි ඕකේ එක දුන්න, පස්සේ මු අපිට චිට් එක පෙන්නුවා (අඹ යාළුවොනේ). තිබුන දේවල් දැන්නම් මතක නෑ එත් කෙටියෙන් මෙහෙමයි, "ඔයා නිතරම අවදානෙන් මගේ දිහා බලනවා දැකල තියෙනවා, ආසයි හම්බවෙලා කතා කරන්න, අද හවසට ගාඩර් එක උඩදී (ගාඩර් එක කිව්වේ pedestrian flyover එක) හම්බවෙනවද?"

ඉතින්, ආදර සිතුවිලි අඳුනන ඔයැයිලාටත් හිතා ගන්න පුළුවන්නේ අපේ එකා ඉතුරු පැයදෙක (3-5) කොහොම ඉන්නැතිද කියල. කොහොමින් හරි අපි පහයි තිස්පහේ ගියා එදා, අරුට එන්නම් කියපු කෙල්ලනම් අවේ නෑ. ගාඩර් ඒක ක්‍රොස් කරනවද වෙන කොහෙන් යනවද කියලවත් අපි දන්නෙත් නෑ ඕන් එදාම සිද්දියත් මාට්ටු.